Zondag was het opnieuw vroeg dag. Om 06.50 uur hebben wij de Lauden gebeden, de Hoogmis gevierd en een lezing gehad van vicaris Hans Pauw over roepingen. Roepingen tot studie, geloof, huwelijk, relaties: wat heb je nodig om je roeping te ontvangen? Het antwoord hierop was: bidden, de Bijbel en elkaar! Na de lezing was er tijd voor Eucharistische aanbidding en aansluitend het middaggebed. Genoten van onze laatste lunch en de afwas met de zusters. Na de afwas heeft Moeder Overste een rondleiding gegeven door het klooster. Ze liet ons het oude koor zien op het balkon in de Kapel en de oude Kapittelzaal met de stoel van de abdis. Ook iets wat mij raakte: de spreekkamer waar vroeger de slotzusters hun visite ontvingen. Er waren nog tralies aanwezig en een doorgeefluik voor de koffie! Tijdens de rondleiding kwam de carnavalsfanfare nog even voorbij! Tja, dat heb je wanneer je in Limburg bent. Gek idee wanneer je net in de spreekkamer stil staat bij hoe het vroeger was in de abdij en dat buiten het dagelijkse leven gewoon doorgaat. Maar wel erg bijzonder. Na de rondleiding hebben wij met de groep afscheid genomen van de zusters met een leuke groepsfoto en zijn wij allen richting huis gegaan.”

De jongeren kijken positief terug op dit weekend, zo laat Joost weten: “Het mooiste van dit weekend vond ik de rust en de gesprekken met elkaar. Je bent in je eigen leven heel druk met van alles en nog wat en dan vergeet ik soms nog wel eens om even een rustig momentje te pakken en met God te praten. Rond het thema ‘Gods roeping voor jouw leven’ was dit de uitgelezen kans om die band met God te versterken.” Anne vond het “een mooi en interessant weekend, waarbij er genoeg afwisseling was tussen inhoudelijke activiteiten en activiteiten voor ontspanning.” 
Daar sluit Vera zich bij aan: “Ik was nog niet eerder mee geweest op een kloosterweekend van het JA, dus ik wist van tevoren niet wat ik kon verwachten. Ik vond dat we met een fijne groep waren, die al meteen vertrouwd voelde. Ook was er een goede balans tussen passieve en actieve activiteiten (bijvoorbeeld: ‘s ochtends lezing, ‘s middags creatief/sportief) en er was genoeg ruimte tussen de verschillende programmaonderdelen gepland. Ook was er ruimte om af en toe iets voor mezelf te doen: dat vind ik persoonlijk wel prettig.”
Colinda somt tot slot op wat zij zo mooi vond aan het kloosterweekend: “De warmte van de groep. De gastvrijheid van de zusters. Het gezang in de kapel. De roeping van Moeder Overste. Samen bidden. Samen wandelen. Samen zijn met elkaar. Het was een mooi weekend en met elkaar met mooie ontmoetingen en ook gezelligheid met elkaar! Ik hoop dat er volgend jaar nog meer jongeren mee gaan om samen met elkaar te zijn. Hopelijk zie ik jullie daar!”