Gepubliceerd op: donderdag 30 november 2023

Jongeren uit het Aartsbisdom Utrecht vierden op zondag 26 november, het Hoogfeest van Christus, Koning van het heelal, in Wageningen de diocesane Wereld Jongeren Dag. De bijeenkomst stond in het teken van de – voor velen – langverwachte reünie van de Lourdes- en WJD-reizen. De sfeer was dan ook uitgelaten: er werd enthousiast geknuffeld, bijgepraat en naar elkaar gezwaaid.

Aan het begin van de middag verzamelden de jongeren zich samen met de lokale gemeenschap in de St. Johannes de Doper Geboorte kerk voor de Hoogmis van de International Catholic Community. Kardinaal Eijk was de hoofdcelebrant, de mis werd muzikaal ondersteund door het enthousiaste International Choir. 

In zijn preek ging kardinaal Eijk in op het Evangelie van deze zondag waarin Jezus beschrijft hoe we ons het Laatste Oordeel moeten voorstellen. Kardinaal Eijk: “Jezus scheidt de mensen die voor Hem staan in schapen en bokken. De schapen mogen het eeuwige Rijk Gods, de Hemel, binnengaan omdat zij Hem hebben gediend in hun naaste die in nood verkeerde. De bokken, die dat hebben nagelaten, wordt de toegang tot de Hemel ontzegd.”

Deze gelijkenis maakt volgens de kardinaal duidelijk dat het er niet om gaat goed te doen, omdat het een goed gevoel geeft – al is dat uiteraard niet verboden. “Jezus noemt als diepste motivatie dat we Hem in onze medemens in nood herkennen en Hem en onze medemens tegelijk dienen als we deze te hulp schieten,” aldus de kardinaal. “Maar om in onze medemensen in nood Jezus te kunnen herkennen, is het vereist dat we goed met Jezus vertrouwd zijn. En we raken alleen maar met Hem vertrouwd door gebed, door het lezen van de Bijbel en de viering van de sacramenten, vooral dat van Boete en Verzoening (de biecht) en de Eucharistie. Bovendien geeft Jezus ons daarin de kracht om het op te brengen om voor de medemens goed te zijn, ook al hebben we daar geen fijne en mooie gevoelens bij.”

Kardinaal Eijk vervolgde: “En laten we één ding vooral niet vergeten: Jezus dient ons als eerste. Hij stilt onze honger en dorst naar de waarheid en de liefde door de ogen van onze ziel voor Hem en Zijn Evangelie te openen. Hij bezoekt ons als we ziek zijn, want aan de ziel die Christus en Zijn Evangelie niet kent, mankeert iets wezenlijks. Hij bezoekt ons ook, wanneer we gevangen zijn door de zonde, daar slaaf van zijn. En verlost ons daarvan door Zijn kruisdood en verrijzenis.”

Na de mis werden de jongeren welkom geheten in Hotel WICC waar pastor Anton ten Klooster hen in gesprek liet gaan over het thema van de brief van paus Franciscus ter gelegenheid van de diocesane Wereld Jongeren Dag: ‘Lieti nella speranza’ (‘Verheug je in de hoop’). Wat geeft de jongeren hoop? En wanneer wordt die hoop op de proef gesteld? In gesprek met deelnemer Fabian Kappert vertelde hij over hoeveel hoop het zien van al deze jongeren geeft, net als bij de WJD in Lissabon afgelopen zomer: wanneer het voelt alsof er in je eigen parochie nog maar weinig jongeren zijn, dan is er niets hoopvoller dan samen met een miljoen katholieke jongeren op een veld te staan! 

Inleiding over WJD-thema
Het thema van het Heilig Jaar in 2025 in Rome is ‘Laat de Hoop je blij maken’ (Romeinen 12, 12). De jongeren van nu worden uitgenodigd om pelgrims van hoop te zijn.

Anton ten Klooster begint met de vraag wie er zijn telefoon bij zich heeft. Iedereen pakt deze erbij en zet zijn zaklamp aan. Met zijn allen schijnen we kleine lichtjes in de ruimte.
Een lichtje in het donker. We kunnen zo ook alles in een nieuw licht zien.
Paus Johannes Paulus II zegt: soms hebben we een probleem. Soms heb je ook niet meteen een oplossing hiervoor. Hebben we het dan al in het licht van het geloof bekeken? 

  • Zo kunnen wij een lichtbaken zijn
  • Wij hebben een vonk in ons
  • De hoop maakt ons blij!

Wat is dan die hoop? Het kan vaag klinken… Daarom geeft Ten Klooster de jongeren een voorbeeld, dat hen waarschijnlijk maar al te bekend in de oren klinkt. Er wordt dan ook gelachen: “Je hebt een tentamen. ‘Ik hoop dat ik het haal,’ zeg je tegen jezelf. Maar hoop je dat terwijl je heel het weekend Netflix ligt te kijken? Dan is die hoop ongegrond. Maar zeg je dit tegen jezelf terwijl je genoeg slaapt en goed hebt geleerd, dan is deze hoop gegrond.”

Laten we de hoop bekijken vanuit ons geloof. De hoop is een

  • Deugd: eigenschap, vaardigheid om te weten op wie je vertrouwt.
  • Gestudeerd: (terug naar het verhaal hierboven denk ik) je vertrouwt op jezelf/ ik wéét het, het komt goed.
  • Geloof: vertrouw op Jezus. Ik weet als Hij… dan komt het wel goed.
Hoop is tegen wanhoop. De wereld om ons heen kan zo’n puinhoop zijn. Maar hoop is het enige dat ze ons niet kunnen afpakken. De mensen in Oekraïne en Palestina/Israël, opeens verwikkeld in een oorlog. Maar zelfs de mensen daar houden hoop.
Ook op social media komt er veel negativiteit langs. Daar moeten we ons niet door laten leiden. En soms kampen mensen om ons heen met een depressie, of je voelt jezelf een beetje somber. Houdt hoop!
 
Hoop lijkt het kleine zusje te zijn van geloof en liefde, maar houdt alles in beweging. Geloof ziet alleen wat bestaat en liefde houdt alleen van wat bestaat, maar hoop houdt van wat zal zijn.
 
We moeten zorgen voor onze hoop. In gebed: in gebed bewaren en vernieuwen we onze hoop. Dat werkt hetzelfde zoals je een vuurtje aanblaast. We kunnen ook zorgen voor onze hoop in onze dagelijkse keuzes: zit niet te veel op social media, daar is teveel negativiteit en dat beïnvloedt ons. De paus roept ons op om elke dag een woord van hoop te delen. De uitnodiging luidt: wees zo’n lichtje voor iemand anders.
 
Hierna krijgen de jongeren de opdracht om met elkaar in gesprek te gaan, met iemand die ze deze dag nog niet hadden gesproken. De gespreksvragen staan op het krijtbord:
 
  • Wat geeft je hoop?
  • Waarom is deze hoop gegrond?
  • Wat is je uitdaging? 

Na deze inleiding over het WJD-thema vertelde Anne Kolfschoten over haar beleving van de bisdombedevaart naar Lourdes afgelopen voorjaar. Ook blikten Seth van Rossum en Vera Janssen terug op de WJD-reis naar Lissabon afgelopen zomer. Jongerenwerker Sarah Mijhad: “Het was mooi om te zien hoe de jongeren in de zaal glimlachten bij de herkenbare foto’s en video’s die Anne, Seth en Vera lieten zien van hun reis.”

Voor de aanbidding met biechtgelegenheid verplaatsten de jongeren zich weer naar de St. Johannes de Doperkerk. Hier verdween de uitgelaten sfeer naar de achtergrond en was er aandacht voor het Allerheiligst Sacrament. Een moment van stilte en bezinning, maar ook een moment voor verzoening met God door middel van het sacrament van de Biecht. 

De dag werd besloten met een grandioze maaltijd in Hotel WICC. Sarah Mijhad: “Jong Aartsbisdom blikt terug op een waardevolle en inspirerende dag en hoopt dat de jongeren vol hoop weer huiswaarts zijn gegaan.” 

Ook een keer naar één van onze activiteiten komen? Houd dan onze sociale mediakanalen in de gaten: @Jongaartsbisdom op Facebook en Instagram, of stuur een mail naar: jongerenpastoraat@aartsbisdom.nl.